การก่อการร้ายยังคงเป็นภัยคุกคาม ในเอเชียกลาง

การก่อการร้ายยังคงเป็นภัยคุกคาม ในเอเชียกลาง นับตั้งแต่การล่มสลายของสหภาพโซเวียต ก็เกิดการก่อการร้ายขึ้นในห้าประเทศในเอเชียกลาง ได้แก่ คาซัคสถาน ทาจิกิสถาน คีร์กีซสถาน อุซเบกิสถาน และเติร์กเมนิสถาน ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 กองกำลังหัวรุนแรงพยายามลอบสังหารประธานาธิบดีอิสลาม คาริมอฟแห่งอุซเบกิสถาน โดยมีระเบิด 6 ลูกระเบิดตามเส้นทางขบวนรถของเขา

แต่สุดท้าย คาริมอฟก็รอดชีวิตมาได้ ในฤดูร้อนปี 2542 และฤดูใบไม้ผลิปี 2543 กลุ่มติดอาวุธหลายกลุ่มได้เปิดการโจมตีคีร์กีซสถานและอุซเบกิสถาน ก่อให้เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ในประเทศในเอเชียกลางเหล่านี้ ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2547 เหตุระเบิดของผู้ก่อการร้ายเกิดขึ้นในทาชเคนต์และบูคาราในอุซเบกิสถาน และเหตุการณ์ก่อการร้ายระดับเล็กกว่าเกิดขึ้นบ่อยครั้งในเอเชียกลาง

การซ้อมรบร่วมทางเรือ ระหว่างจีน รัสเซีย และอิหร่าน

การก่อการร้ายยังคงเป็นภัยคุกคาม

อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้ว ความถี่ของการก่อการร้ายในห้าประเทศในเอเชียกลางค่อนข้างต่ำนับตั้งแต่การล่มสลายของสหภาพโซเวียต การศึกษาที่เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่าตั้งแต่ช่วงเปลี่ยนผ่านจนถึงปี 2012 จำนวนการโจมตีของผู้ก่อการร้ายโดยเฉลี่ยต่อปีในแต่ละประเทศในห้าประเทศในเอเชียกลางโดยทั่วไปต่ำกว่า 10 แห่ง ซึ่งบ่งชี้ว่ามีความถี่และความรุนแรงค่อนข้างต่ำ

นอกจากนี้ ห้าประเทศในเอเชียกลางยังได้ร่วมมือกับมหาอำนาจโลกเพื่อต่อสู้กับการก่อการร้ายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความรุนแรงของภัยคุกคามจากการก่อการร้ายในห้าประเทศในเอเชียกลางดูเหมือนจะยังอยู่ในระดับต่ำ โดยกลุ่มนักรบญิฮาดอย่างอัลกออิดะห์ไม่ได้ทำการโจมตีในภูมิภาคนี้มาหลายปีแล้ว ดังนั้น ภัยคุกคามจากการก่อการร้ายในห้าประเทศในเอเชียกลางจึงดูจะค่อยๆ ลดน้อยลง

เมื่อเร็วๆ นี้ ทั้งสถาบันเพื่อการรายงานสงครามและสันติภาพ (IWPR) และศูนย์ความมั่นคงและยุทธศาสตร์ระหว่างประเทศ (CISS) ที่มหาวิทยาลัยซิงหัว ไม่ได้กล่าวถึงความเสี่ยงด้านการก่อการร้ายในห้าประเทศในเอเชียกลางในความเสี่ยงด้านความปลอดภัยภายนอกสำหรับจีนในปี 2567 อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาทั้งปัจจัยในอดีตและปัจจุบัน นักวิจัยที่ ANBOUND เชื่อว่าการก่อการร้ายยังคงเป็นภัยคุกคามที่สำคัญในห้าประเทศในเอเชียกลาง

โดยมีศักยภาพสูงในการแพร่กระจายและการแพร่กระจาย ก่อให้เกิดภัยคุกคามที่ยั่งยืนต่อเสถียรภาพของภูมิภาค รวมถึงในพื้นที่เช่นซินเจียงของจีน ผลการวิจัยพบว่าในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ความขัดแย้งภายในองค์กรก่อการร้ายที่เกี่ยวข้องในเอเชียกลางรุนแรงขึ้น เมื่อประกอบกับความพยายามต่อต้านการก่อการร้ายร่วมกันทั้งภายในและภายนอกภูมิภาค ความสามารถในการปฏิบัติการและการทำลายล้างขององค์กรก่อการร้ายในห้าประเทศก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความเป็นจริงทางสังคมและความสามารถในการกำกับดูแลที่ค่อนข้างอ่อนแอภายในห้าประเทศในเอเชียกลาง ทั้งความพยายามภายในหรือแรงกดดันจากภายนอกจากมหาอำนาจหลักก็ไม่สามารถขจัดการก่อการร้ายได้อย่างสมบูรณ์ นอกจากนี้ เมื่อเผชิญกับแรงกดดันภายนอกและความขัดแย้งภายใน องค์กรก่อการร้ายเองก็กำลังปรับตัว ความสามารถในการปฏิบัติงานและการทำลายล้างขององค์กรดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

สนับสนุนโดย : ufa877

0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0